مقاله بررسی رابطة دین و روانشناسی

مقاله بررسی رابطة دین و روانشناسی

فهرست:

ارتباط روان درمانی و دین

خود - روانشناسی

یونگ و روانشناسی دین،روانشناسی تحلیلی (یونگ گرایی)

مشاوره دینی

تعلیم و تربیت حوزوی و مشاوره کشیشی

همایش "نقش دین در بهداشت روان" آغاز بكار كرد

تعلیم و تربیت کشیشی کلینیکی (ت ک ک)

روانشناسی رابطة بلا و ایمان در دین

مددکاری اجتماعی و رابطه روان شناسی و دین

ارتباط روان درمانی و دین

دین در غرب به نحو تدافعی در قبال برداشت منفی روانکاوی فرویدی ، واکنش نشان داده و با نادیده گرفتن کل آن یا نفی فراگیری زودرس آن ، با آن مخالفت کرده است.
معلوم است که دین در قبال این که صرفا توهمی انگاشته شود، ابا و امتناع داشته است ، زیرا این برداشت ، واقعیت تجربه دینی را انکار می کند. غالبا برداشت روان درمان گرانه از مواد و مطالب دینی روشی به کار برده است که به خاطر فرضیاتش ، مطالعه عینی را ناممکن می کرده است. خوشبختانه ، در رابطه بین روان درمانی و دین ، تحولات مثبتی هم وجود داشته است ، به این شرح که روان درمانی شروع کرده است به تقدیر از نقش روان شناختی و فرهنگی دین ، و دین شروع کرده است به این که روان درمانی را هر چه مناسب تر و به شیوه ای غیرتدافعی تر به کار برد. این مقاله ، ویژگی های عمده رابطه متحول دین و روان درمانی در غرب را بررسی می کند.

فقط معدودی از روانکاوان بعد از فروید بوده اند که به اندازه او به دین پرداخته اند. مدعیات فروید در باب دین ، از حالت جنجال برانگیزی فروکش کرد و تا زمانی که تحولات نظری چون و چرا کردن در آنها را لازم دانست ، به صورت وضع ثابت موجود در روانکاوی درآمد. نظریه روانکاوی به دو گروه وسیع و مرتبط با یکدیگر تبدیل شد که یکی از آنها گرایش های روان شناسی زیست شناختی فروید و توجه او به توصیفات مکانیستی پویایی روانی را ادامه می داد و دیگری دنباله گیر مطالعه کل نگرانه حیات روحی تجربی فرد بود.

...

كار تحقیق روان‌شناختی این است كه به شباهت میان صور مثالی و ایده‌های دینی اشاره كند، خواه آن ایده‌ها به عنوان مثال با علت نخستین در ارتباط باشند یا به صورت خدا، پوروشا(19)، آتمن(20) یا تائو(21) داشته باشند، چنین تحقیقی چشم و گوش انسان را نسبت به معنای اعتقادهای دینی باز می‌كند و فرصت مناسبی برای فهم تصورات اولیه یا صور مثالی دیگری كه تعالیم دینی باید ارائه كنند، فراهم می‌آورد.

ادیان بر علت نخستین، كه از آن به خدا، آتمن و غیره تعبیر می‌شود، پای می‌فشرند، ولی روان‌شناسی بر صورت مثالی یا صورت اولیه‌ای تاكید می‌كند كه ابهام آن توسط هیچ صورت مثالی متناظر، «خود»(22) [= نفس] است كه به قدری مبهم است كه صور متعین زیادی می‌توانند نماد آن بشوند.

نماد مسیح و نماد بودا هر دو نمادهای متكامل و متمایزترین نمادهای «خود» می‌باشند. (23) و به همین دلیل یونگ نسبت به دین نگرش مثبت دارد، زیرا از نظر او دین صورتی از الگوهای مثالی «خود»، یعنی جلوه‌ای از روح است و نظیر روان درمانی، برای نفس مفید است. به عنوان مثال مردم به كلیسای كاتولیك دلبستگی دارند صرفا به این دلیل كه در آنجا احساس خوبی دارند و دین اولیه به وضوح برای مردم اولیه مناسب‌تر است از هر صورتی از مسیحیت كه برای آنها بیگانه است. (24)

یونگ میان دین و اصول عقاید، كه وی صور مدون تجربه دینی می‌داند، فرق می‌گذارد و آنها را مظاهر حقیقت ابدی نمی‌داند. (25) با این همه اصول عقاید كاركرد مهمی در جامعه دارند و به این معنا كه نمادها جایگزین تجربه مستقیم می‌شوند كه در مورد مسیحیت این كار به وسیله مقام‌های كلیسا انجام می‌شود.